czwartek, 28 grudnia 2017
wędrówką jedną życie jest człowieka ...
trzeba iść, póki czas, póki starcza nam sił
a czas koi rany, uśmierza ból ...
i splatają się w nim narodziny i śmierć, szczęście z nieszczęściem czy śmiech i płacz.
i nie wiem czego by było więcej i tak toczy się ono dalej ...
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz
Nowszy post
Starszy post
Strona główna
Subskrybuj:
Komentarze do posta ( Atom )
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz